Archive for: Συνεργαζόμενα Μέλη ΔΕΠ

You are here: / Συνεργαζόμενα Μέλη ΔΕΠ

Άγγελος Μπλέτσας

Άγγελος Μπλέτσας

Συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ


O Άγγελος Μπλέτσας έλαβε με άριστα το Δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Η/Υ από το αντίστοιχο τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) το 1998, το Μεταπτυχιακό (Master of Science) και το Διδακτορικό το 2001 και το 2005, αντίστοιχα, από το Εργαστήριο Μέσων Επικοινωνίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (MIT Media Lab). Εργάστηκε στα ερευνητικά εργαστήρια της Mitsubishi Electric (MERL), αρχικά ως σύμβουλος και στην συνέχεια ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, και στο εργαστήριο Ραδιοεπικοινωνιών του τμήματος Φυσικής Α.Π.Θ., ως επισκέπτης ερευνητής. Από το καλοκαίρι του 2009, εργάζεται στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Η έρευνά του εστιάζεται στις ασύρματες επικοινωνίες με έμφαση στα δίκτυα αναμετάδοσης, στα (πολύ) χαμηλού κόστους δίκτυα αισθητήρων με τεχνικές οπισθοσκέδασης, στην επεξεργασία σήματος για τηλεπικοινωνίες, στην σχεδίαση και υλοποίηση ενσωματωμένων δικτύων χαμηλού κόστους, στα RFIDs, στην μετρολογία χρόνου/συχνότητας, καθώς επίσης και στην βιβλιομετρία. Έλαβε βραβείο καλύτερης διπλωματικής εργασίας από την Ericsson Hellas το 1999, για την υλοποίηση πλήρους συστήματος εκφώνησης κειμένου της Ελληνικής από υπολογιστή (text-to-speech), βραβεία υποτροφίας από την ΒΤ και την Nortel Networks, από το 2001 έως το 2005, βραβείο καλύτερης δημοσίευσης Guglielmo Marconi 2008 από την Διεθνή Ένωση Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών Μηχανικών (IEEE), διάκριση καλύτερης εργασίας στο διεθνές συνέδριο IEEE ISWCS 2009 και έχει επιβλέψει εργασίες που έχουν λάβει διακρίσεις και βραβεία καλύτερης εργασίας φοιτητή στα διεθνή συνέδρια IEEE RFID-TA 2011, IEEE SENSORS 2013, IEEE ICASSP 2015, IEEE RFID-TA 2017 και MOCAST 2018. Έχει επιβλέψει δύο διπλωματικές εργασίες που τιμήθηκαν δύο διαφορετικές χρονιές με το πρώτο βραβείο καλύτερης διπλωματικής εργασίας σε εθνικό επίπεδο στην περιοχή των ασυρμάτων επικοινωνιών από το Ελληνικό παράρτημα της IEEE VTS/AES. Η ερευνητική του χρηματοδότηση περιλαμβάνει πληθώρα έργων, με στόχο την χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών του φοιτητών. Έχει λάβει θετική αξιολόγηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) στον 3ο διαγωνισμό του 2009-2010 “Starting Researcher Grant” καθώς και το βραβείο Αριστείας του Πολυτεχνείου Κρήτης το 2013.

Ματτίας Μπούχερ

Ματτίας Μπούχερ

Συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ


Ο Ματτίας Μπούχερ γεννήθηκε στην Ελβετία το 1964. Έλαβε το μεταπτυχιακό και διδακτορικό πτυχίο του στο electrical engineering από το Swiss Federal Institute of Technology (EPFL) , το 1993 και 1999 αντίστοιχα. Το θέμα της διδακτορικής διατριβής του ήταν το analytical charge-based compact modelling of MOSFETs. Το 1997, ήταν συνεργαζόμενος ερευνητής στην LSI Logic, Μιλπίτας, Καλιφόρνια. Από το 2000 έως το 2003 , ήταν συνεργαζόμενος ερευνητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, Ελλάδα και έχει πολλές συνεργασίες με εταιρίες στο χώρο της Μικροηλεκτρονικής. Το Φεβρουάριο του 2004 έγινε επίκουρος καθηγητής στο τμήμα των Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (Η.Μ.Μ.Υ.) του Πολυτεχνείου Κρήτης, Χανιά. Ελλάδα. Οι παρούσες ερευνητικές ασχολίες του προσανατολίζονται στη σχεδίαση Αναλογικών|RF ολοκληρωμένων κυκλωμάτων και στον wide-band χαρακτηρισμό και ανεπτυγμένη συμπαγή μοντελοποίηση nanoscale CMOS μίας ή πολλαπλών πυλών και υψηλών τάσεων MOS διατάξεων. Επίσης έχει συντονίσει την ανάπτυξή κώδικα για το EKV3 MOSFET συμπαγούς μοντέλου. Είναι μέλος της ΙΕΕΕ και του τεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδος. Είναι συγγραφέας ή συν- συγγραφέας σε πάνω από 45 δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια καθώς και δύο κεφαλαίων βιβλίων.

Ιωάννης Παπαευσταθίου

Ιωάννης Παπαευσταθίου

Συνεργαζόμενο Μέλος ΔΕΠ


Πήρε τα πτυχίο Επιστήμης Υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο Κρήτης το 1996, το πτυχίο Μ.S. από το Harvard University το 1997 και το Ph.D από το University of Cambridge το 2000. Από το 2012 μέχρι σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και από το 2005 έως το 2012 ήταν επίκουρος καθηγητής στο ίδιο ίδρυμα. Από το 2002-2005 ήταν συνεργαζόμενος ερευνητής στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας και από το 2001-2004 επισκέπτης επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κρήτης, τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών. Από το 1994-1996 ήταν μηχανικός σχεδίασης συστημάτων VLSI στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, από το 1997-2000 ερευνητής στο Systems Research Group, Computer Laboratory, University of Cambridge, από το 2000-2001 επιχειρησιακός αναλυτής και μηχανικός λογισμικού στην KBC Financial Products(KBCfp), London, UK. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην αρχιτεκτονική και την σχεδίαση καινοτόμων συστημάτων υπολογιστών, με έμφαση σε συσκευές επεξεργασίας δικτυακών δεδομένων ή πολυμέσων με χαμηλή κατανάλωση ισχύος, όπως τα δίκτυα αισθητήρων καθώς και στην ασφάλεια δικτύων. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 100 ερευνητικές εργασίες στους παραπάνω τομείς, σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια, ενώ ήταν υπεύθυνος έκδοσης (“Guest editor”) για ένα τεύχος (“special issue”) του επιστημονικού περιοδικού ΙΕΕΕ Micro. Επίσης έχει διατελέσει κριτής σε διεθνή περιοδικά και μέλος της οργανωτικής επιτροπής σε σημαντικά διεθνή συνέδρια (π.χ. ΙΕΕΕ DATE, IEEE FPL). Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα ερευνητικών προγραμμάτων, που χρηματοδοτήθηκαν από την ευρωπαϊκή ένωση (OMI, ACTS, IST, ICT, H2020) και έχει συγκεντρώσει πάνω από 5 εκατομμύρια Ευρώ χρηματοδότησης από αυτά τα ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά έργα τα τελευταία 7 χρόνια.

Διονύσιος Πνευματικάτος

Διονύσιος Πνευματικάτος

Συνεργαζόμενο Μέλος ΔΕΠ


O Διονύσιος Πνευματικάτος έλαβε Πτυχίο στην Επιστήμη Υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο Κρήτης to 1989 και M.Sc. και Διδακτορικό Δίπλωμα σε Επιστήμη Υπολογιστών από το Παν/μιο του Wisconsin–Madison το 1991 και 1995 αντίστοιχα.

Από τον Σεπτέμβριο 2019 είναι Καθηγητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από το 2000-2019 ήταν καθηγητής στη Σχολή ΗΜΜΥ του Πολυτεχνείου Κρήτης όπου διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Μικροεπεξεργαστών και Υλικού του Πολυτεχνείου Κρήτης και πρόεδρος Τμήματος. Επίσης είναι συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΤΕ) από το 1997.

Έχει διατελέσει συντονιστής στο Ευρωπαϊκό ερευνητικό έργο FASTER (FP7) και ήταν και είναι Ιδρυματικός Υπεύθυνος (Principal Investigator) στα  Ευρωπαϊκά ερευνητικά έργα DeSyRe (FP7), AXIOM, dRedBox, EXTRA  και EDRA (H2020), και σε αρκετά εθνικά έργα.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την Αρχιτεκτονική Υπολογιστών με επίκεντρο στην χρήση Αναδιατασσόμενης Λογικής για την δημιουργία αποδοτικών επιταχυντών σε ετερογενή παράλληλα συστήματα. Επίσης έχει εργασθεί στη σχεδίαση Αξιόπιστων συστημάτων, αρχιτεκτονικές για επιτάχυνση εφαρμογών σε υλικό ή και με αναδιατασσόμενη λογική, επεξεργαστές πακέτων δικτύου, κ.α. Είναι τακτικά μέλος Επιτροπών Προγράμματος σε βασικά συνέδρια της περιοχής του όπως το ISCA, FPL και το DATE στα αντικείμενα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και Αναδιατασσόμενων Συστημάτων.

Θρασύβουλος Σπυρόπουλος

Θρασύβουλος Σπυρόπουλος

Συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ


Ο Καθ. Θρασύβουλος Σπυρόπουλος έλαβε το Δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 2000 και τίτλο Ph.D. Μηχανικού Υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο University of Southern California των Η.Π.Α. το 2006. Μεταξύ 2006 και 2007 εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός στο ερευνητικό κέντρο INRIA, Sophia-Antipolis της Γαλλίας και μεταξύ 2007 και 2010  ως ερευνητής και λέκτορας στο ETH, Zurich της Ελβετίας. Από το 2010 ως το 2020, και το 2020 ως το 2022, διετέλεσε αναπληρωτής καθηγητής και καθηγητής, αντίστοιχα, στο ινστιτούτο (grande école) Eurecom της Νότιας Γαλλίας. Από τον Απρίλιο του 2022 είναι καθηγητής στο τμήμα Η.Μ.Μ.Υ. του Πολυτεχνείου Κρήτης στο αντικείμενο της Μοντελοποίησης και Βελτιστοποίησης Δικτύων Υπολογιστών.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τα δίκτυα επικοινωνιών και υπολογιστών, τη μοντελοποίηση στοχαστικών συστημάτων και συστημάτων αναμονής, τις μεθόδους συνεχούς,  διακριτής, και κατανεμημένης βελτιστοποίησης, τα κοινωνικά δίκτυα, τους αλγορίθμους συστάσεων, και θέματα σχετικά με τεχνητή νοημοσύνη και μηχανική μάθησης με εφαρμογή σε δικτυακά προβλήματα. Έχει δημοσιεύσει άνω των 150 ερευνητικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά διεθνών συνεδρίων με κρίση στις παραπάνω περιοχές, έργα που έχουν συγκεντρώσει άνω των 12000 αναφορών. Είναι παραλήπτης του βραβείου καλύτερου άρθρου στα σύνεδρια IEEE SECON 2008, IEEE WoWMoM 2012, καθώς και επιλαχών για το βραβείο καλύτερου άρθρου στα συνέδρια ACM Mobihoc 2011, IEEE WoWMoM 2015, IEEE WoWMoM 2021. To 2019 αναγνωρίστηκε ως ένας απο τους 45 σημαντικότερους Έλληνες ερευνητές κάτω των 45, με βάσει ετεροαναφορές στο έργο του, και πιο πρόσφατα ως μέλος του κορυφαίου 2% των ερευνητών παγκοσμίως.

Ο Θρασύβουλος Σπυρόπουλος έχει επίσης διατελέσει μέλος επιτροπής των σημαντικότερων συνεδρίων στο αντικείμενο των Δικτύων Υπολογιστών, όπως τα IEEE INFOCOM, ACM Sigmetrics, ACM Mobihoc, καθώς και συντάκτης απο το 2017 ως το 2022 στο κορυφαίο περιοδικό του χώρου, ACM/IEEE Transactions on Networking. Έχει τέλος συμμετάσχει στην οργάνωση συνεδρίων του χώρου, όπως τα IEEE NetSciCom, ACM Chants, ACM Sigmetrics, και άλλων. Έχει επιβλέψει η συνεπιβλέψει 3 διδακτορικές διατριβές στο ETH, Zurich, και ακόμα 11 στη Eurecom, France. Τέλος,  από το 2010 μέχρι σήμερα, διετέλεσε Επιστημονικός Υπεύθυνος διεθνών ερευνητικών προγραμμάτων με συνολικό μερίδιο προϋπολογισμού (PI-share) άνω των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ.

Διονύσιος Χριστόπουλος

Διονύσιος Χριστόπουλος

Συνεργαζόμενο Μέλος ΔΕΠ


Ο Διονύσιος Χριστόπουλος, PhD διευθύνει το Ερευνητικό Εργαστήριο Γεωστατιστικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης (ΠΚ). Κατέχει Δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1985). Το 1991 απέκτησε το διδακτορικό δίπλωμα στην Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Princeton (ΗΠΑ) όπου μελέτησε την ανάπτυξη υπολογιστικών μεθόδων Μόντε Κάρλο για κβαντικά συστήματα στην ομάδα Φυσικής της Συμπυκνωμένης Ύλης του Νομπελίστα καθηγητή Philip W. Anderson. Έχει εργαστεί για 2 χρόνια ως Μεταδιδακτορικός Επιστημονικός Συνεργάτης και για 5 χρόνια ως Επίκουρος Καθηγητής Έρευνας στο Τμήμα Περιβαλλοντικών Επιστημών και Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας (Chapel Hill, ΗΠΑ). Στη συνέχεια εργάστηκε για 2 χρόνια ως Ερευνητής Επιστήμονας στο Ινστιτούτο Ερευνών Pulp and Paper του Καναδά. Μετακινήθηκε στο ΠΚ ως Αναπληρωτής Καθηγητής το 2002 και προήχθη σε τακτικό καθηγητή στο γνωστικό αντικείμενο «Γεωστατιστική» το 2007 στη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 είναι καθηγητής στην Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΠΚ.

Ο Διονύσης Χριστόπουλος έχει συμμετάσχει στην συγγραφή περί των 200 δημοσιεύσεων (σε διεθνή περιοδικά, συνέδρια και τεχνικές αναφορές) καθώς και στο βιβλίο με τίτλο “Spatiotemporal Environmental Health Modelling”. Η πρόσφατη μονογραφία του με τίτλο “Random Fields for Spatial Data Modeling’’ δημοσιεύτηκε από τον οίκο Springer το 2020. Συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές των περιοδικών Stochastic Environmental Research and Risk Assessment που δημοσιεύει ο οίκος Springer και Computers and Geosciences του οίκου Elsevier. Το 2003 του απονεμήθηκε το Διεθνές Βραβείο Johannes A. Van den Akker (από κοινού με τον Δρ. Tetsu Uesaka) για επιστημονική συνεισφορά στην Φυσική του χαρτιού. Ο κ. Χριστόπουλος έχει διατελέσει μέλος οργανωτικών και επιστημονικών επιτροπών διεθνών συνεδρίων στην Χωρική Στατιστική και την Στατιστική Φυσική, ενώ έχει παρουσιάσει την έρευνά του ως προσκεκλημένος ομιλητής σε διεθνή συνέδρια και σε Πανεπιστήμια/Ερευνητικά Κέντρα στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία. Είναι μέλος της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας και της Διεθνούς Ένωσης Μαθηματικών Γεωεπιστημών.

Τα τρέχοντα ερευνητικά ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων μεθόδων για την ανάλυση χωροχρονικών δεδομένων με εφαρμογές στην εκτίμηση ενεργειακών πόρων και την ανάλυση περιβαλλοντικών κινδύνων, αλγόριθμους για την προσομοίωση και συμπλήρωση κενών σε χωρικά δεδομένα προερχόμενα από επίγειες παρατηρήσεις και μεθόδους τηλεπισκόπησης, εφαρμογές της ανάλυσης χρονοσειρών, μεταφορά μεθόδων και ιδεών από τη Στατιστική Φυσική σε ερευνητικά προβλήματα της Νευροεπιστήμης, καθώς και τις εφαρμογές της Μηχανικής Μάθησης σε περιβαλλοντικά προβλήματα.